---

Willemstad Curaçao (1997)

Vakantie:
Wij zijn van 15 juli 2025 t/m 28 juli 2025 op zomervakantie geweest naar Curaçao. De eerste week in Westpunt en de laatste week in Oostpunt. In die periode zijn wij drie keer naar Willemstad geweest om de verschillende wijken te bekijken.

Werelderfgoed:
De hoofdstad van Curaçao, Willemstad, is niet alleen fijn om naar te kijken met haar pastelgekleurde gevels, maar ook een plek waar eeuwen oude geschiedenis samenkomen. Sinds 1997 staat de historische binnenstad op de UNESCO Werelderfgoedlijst. Maar wat maakt deze stad zo bijzonder?

Willemstad werd in 1634 gesticht door de Nederlanders, direct na de verovering van Curaçao op de Spanjaarden. De ligging van de haven Schottegat maakte de stad perfect voor scheepvaart en handel. Vanuit de eerste vestingstad – de wijk Punda – groeide Willemstad al snel uit tot een bruisend economisch centrum in het Caribisch gebied waar meer dan 50 nationaliteiten samen leven.

Willemstad bestaat uit vier wijken:
Punda:
De oudste wijk, ooit volledig ommuurd. Hier vind je de beroemde Handelskade en smalle, rechte straatjes vol winkels en koloniale panden dicht op elkaar gebouwd.

Otrobanda:
De tweede wijk dat letterlijk “de andere kant” heet, gelegen aan de overkant van de Sint Annabaai. Bekend om haar kronkelende straatjes, pleintjes, eerste huizen met een tuintje en te bereiken via de iconische Pontjesbrug.

Pietermaai:
De wijk naast Punda, buiten de oude stadsmuren ontstaan. Vroeger vervallen, nu een levendige buurt vol boetiekhotels, bars en cultuur.

Scharloo:
Ooit de wijk van rijke Sefardische Joodse handelaren. Brede straten, elegante herenhuizen en een sfeer van statige geschiedenis. Helaas volledig in verval geraakt door de crisis en die langzaam weer hersteld wordt.

De combinatie van koloniale architectuur, de mix van culturen en de unieke stedenbouw in een tropische omgeving maakt Willemstad een plek van internationale betekenis. De UNESCO-status helpt om deze geschiedenis en gebouwen te bewaren voor de toekomst.

De slavernij en de handel in mensen:
De welvaart van Willemstad in de 17e en 18e eeuw had ook een donkere kant. Curaçao werd een belangrijk centrum in de slavenhandel. Tot slaaf gemaakte Afrikanen werden via de haven van Willemstad naar plantages in het Caribisch gebied en Zuid-Amerika verscheept. Op Curaçao zelf zaten zo’n 10.000 slaven op de plantages te werken. De sporen van die geschiedenis is nog steeds zichtbaar, bijvoorbeeld in de Kura Hulanda-wijk, waar nu een museum te vinden is dat dit verleden vertelt. Op het gehele eiland zijn nog landhuizen en monumenten te vinden, die dit gruwelijke stuk uit de geschiedenis nog vertellen. Het herinnert eraan dat de economische groei van de stad ook gebouwd was op menselijk leed.

De kleurrijke huizen:
Wat Willemstad zo uniek maakt, zijn de felgekleurde huizen. Overal waar je kijkt zie je gebouwen in tinten zoals blauw, geel, groen, roze en oranje. Die kleuren geven de stad een warme, tropische sfeer en maken het straatbeeld levendig en herkenbaar.

Er wordt vaak verteld dat een vroegere gouverneur ooit last had van zijn ogen door het felle zonlicht dat weerkaatste op de witte muren. Hij zou daarom een verbod hebben ingesteld op het wit schilderen van huizen. Of dat verhaal helemaal waar is, weten we niet zeker, maar het leidde wel tot het gebruik van zachte, gekleurde verf die we vandaag nog steeds zien.

Tegenwoordig zijn de kleurrijke gevels een belangrijk onderdeel van Willemstads charme en identiteit. Niet alleen in Willemstad, maar tegenwoordig over het gehele eiland zijn de kleurrijke huizen terug te zien. Ze passen niet alleen goed bij het warme klimaat, maar maken de stad ook tot een van de meest gefotografeerde plekken in het Caribisch gebied.

Straatkunst in Willemstad:
Willemstad is niet alleen bijzonder door haar oude gebouwen en kleurrijke gevels, maar ook door de levendige straatkunst die je op steeds meer plekken tegenkomt in de verschillende wijken. De muren zijn omgetoverd tot kunstwerken, vaak gemaakt door lokale kunstenaars.

De muurschilderingen vertellen verhalen over het eiland: over het verleden, over vrijheid, over trots en over het dagelijks leven van de mensen op Curaçao. Het maakt de stad levendig en laat zien dat cultuur hier niet alleen in musea of monumenten leeft, maar ook op straat, midden tussen de mensen.

 

<<<