Schokland(1995)
Werelderfgoed:
Schokland was na de ijstijd een eiland in de Zuiderzee. Door het water sleet het eiland en werd het steeds smaller. Door overstromingsgevaar en veel armoede is de regering in 1859 het eiland gaan ontruimen. Alleen de vuurtorenwachters bleven achter. In 1936 begonnen ze met het droogleggen van de Noordoostpolder en september 1942 was het hele gebied drooggelegd. Schokland maakt vanaf dat moment deel uit van het vaste land. Dit gebied is nu werelderfgoed vanwege de geschiedenis van Nederland dat terug gaat tot wel 10.000 jaar geleden en het leven op de grens van water en land.
15-02-2025:
Het is een prachtige dag en tijd om er eens weer op uit te gaan. Vandaag staat een bezoek aan Schokland op de planning. We vertrekken om 10.00 uur en na een klein uurtje komen we aan in Middelbuurt, één van de oude woonterpen op Schokland. Om dit eiland te willen ervaren zijn er twee mogelijkheden. De eerste is het museum bewonderen en de tweede is de wandel/fietsroute te volgen langs bezienswaardigheden van Schokland. Wij willen graag alles beleven, dus wij kiezen voor beide.😊
Museum Schokland:
Je komt binnen in het winkeltje en na entree te hebben betaald, lopen we naar buiten om via de poortjes in het museum deel te komen. We kiezen eerst om binnen (tevens om even op te warmen) het museum te gaan bekijken. Je maakt hierin een tijdreis van 10.000 jaar geleden tot aan nu. Onderweg krijg je veel informatie te lezen, veel te zien en zijn er opdrachten die uitgevoerd kunnen worden. Altijd leuk voor kinderen en zelfs voor pubers.😉
Aan het einde van het binnendeel heb je ook nog een film over de geschiedenis. Wij kiezen ervoor om die als laatste te doen, omdat we ook de wandeling nog willen doen.
We lopen naar buiten en via een folder met daarop de nummers en de bijbehorende informatie, die wij bij de ingang ontvangen hebben, zijn wij het terrein over gelopen. Zo zagen we verschillende waterstanden van bijvoorbeeld de storm van 1825, een verplaatsbare schaftkeet tijdens de inpoldering, beelden over de ontruiming, enz.
Als laatste was er een hervormde kerkje uit 1717, nog in originele staat, die je kon bewonderen. Binnen zag je foto’s van bewoners en citaten uit boeken over Schokland op de banken staan. Achterin de kerk werd de kerk beschreven van toen in die tijd. Was wel interessant. Tegenwoordig worden er nog kleine huisconcerten gehouden.
Wandelroute (11 km):
In het restaurant hebben we wat gegeten en om 13.15 uur zijn wij op pad gegaan. De wandelroute werd met een oranje pijl, voorbij de parkeerplaats, aangegeven aan de overkant van de straat. Vanaf hier hebben wij de pijl kunnen volgen.
De wandeling van ons startte naar het noorden van Schokland. Op het noordelijkste punt van Schokland staat de oorspronkelijke vuurtoren nog met het huisje “De Lichtwachter”. Hier woonde de vuurtorenwachter met zijn gezin tot 1942. Deze terp heet Emmeloord en aan de rechterkant van de vuurtoren staat de misthoorn om schepen in dichte mist te waarschuwen. Dit gebouw werd ook gebruikt als woonhuis.
Na een stuk weer over het fietspad te hebben gelopen gaan we het Schokkerbos in. Dit pad was soms meer een survivalparcours, maar wel leuk om te wandelen. Op een gegeven moment komen keileem en stollingsgesteente tegen. Dit werd goed uitgelegd op de informatieborden die erbij stonden. In dit stuk heb je ook een informatiecentrum, maar die is open van april-oktober.
Na even een korte break te hebben gehouden, zijn we via het verharde pad, inmiddels de blauwe route, naar het zuidelijkste punt van Schokland gewandeld. Zo zagen we het fundament van een ronde vuurtoren. Deze deed dienst van 1825 tot 1856.
Daarnaast lag een kerkruïne van de katholieke kerk. Deze was tot 1717 in gebruik en raakte in verval. In 1820 is de vuurtoren afgebroken en van die resten werd een huisje gebouwd waar de vuurtorenwachter in woonde.
Iets verderop was het kleinste woonhuisje op Schokland gebouwd op terp De Zuidert. In de 19e eeuw woonden hier ongeveer 70 mensen.
Bij het volgen van de route weer richting het museum, kwamen we langs houten paalwering tegen. Deze werden gebouwd zodat men van de ene kant naar de andere kant konden lopen zonder natte voeten te krijgen. Soms kwam je dan iemand tegen en dan moest je om elkaar heen om verder te kunnen. Dit werd de “Schokkerdans” genoemd.
Na 10,95 km zijn wij aangekomen op ons eindpunt bij het museum. Hier hebben we even bijgetankt bij in de filmzaal. De film die wij eerst hebben overgeslagen. Hier werden we lekker warm. Hier werden we lekker warm en kregen we de geschiedenis van Schokland en de drooglegging te zien.
Om 16.30 uur liepen we naar de auto om terug te gaan naar huis. Een zeer informatieve en geslaagde dag!
