26 Juli 2022:
‘s Morgens stonden wij om 05.30 uur op om ervoor te zorgen dat wij uiterlijk om 07.00 uur konden vertrekken. Dit is gelukt. Helaas op de snelweg kwamen wij erachter dat wij de bip&co telepass vergeten waren en moesten toch echt terug. Uiteindelijk kon de reis pas echt beginnen om 07.20 uur.
Rond 09.15 uur maakten wij onze eerste stop in Düsseldorf. Hier heb je twee straten met muurschilderingen op de huizen. Hier konden we van genieten, terwijl de benen even gestrekt werden. De buurt zelf voelde niet echt veilig aan, maar de schilderingen waren prachtig.
Na zo’n twintig minuten hadden wij het wel weer bekeken en gingen we verder. Tot nu toe konden we mooi doorrijden en stopten wij pas weer bij de pomp in Baden-Baden. Hier was een restaurant waar we hebben geluncht. Op deze plek staat ook een kleine totempaal en een autosnelwegkerkje. Deze bezienswaardigheden hebben wij even bekeken, voordat wij Zwitserland in gingen.
Net over de grens in Zwitserland zagen wij de heuvels veranderen in bergen. Prachtig! Onze tussenstop was in het hotel: Holiday Inn Express Luzern-Neuenkirch langs de snelweg. Een goed hotel met uitzicht, restaurant om de hoek en wandelmogelijkheden in de omgeving.
We lagen vroeg in bed, zodat we morgen weer vroeg op pad kunnen.
27 Juli 2022:
Na het ontbijt van 07.00 uur zijn wij om 08.15 uur vertrokken richting de Gotthardtunnel. We dachten al redelijk laat te zijn toen wij om 09.15 uur daar aankwamen. Alleen bij de stoplichten hebben we een kwartier moeten wachten, daarna kon je direct doorrijden.
Onze eerste stop was op de grens van Zwitserland naar Italië in Melide. De parkeerplaats was dichtbij de afrit. Doordat wij rond 10.00 uur daar waren, was er nog voldoende plek. Het stroomde al snel vol met auto’s. Wij hebben een pauzestop gehouden op het terrasje bij het Luganomeer. In een woord “Prachtig”!!! Ook zijn de temperaturen hier heerlijk (30 graden). Nu hebben wij pas echt een vakantiegevoel.
Om 11.30 uur zijn wij weer verder gaan rijden. In Italië kregen wij al snel te maken met tolpoorten. Onze telepass werkte goed en we konden gewoon doorrijden, terwijl bij de geldpoorten een hele rij stonden. We genoten van de bergen om ons heen en de alleenstaande huizen.
Onze laatste stop was bij het huis, nu een museum, van Luciano Pavarotti. Het was erg warm toen wij uitstapten uit de auto (39 graden), maar dat mocht de pret niet drukken. We waren de enigen op dat moment en kregen een koptelefoon en een kastje. Hierop konden wij in het Engels de verhalen achter de verschillende kamers beluisteren. Mooi om dit te hebben gezien.
Nog 1 uur rijden! Rond 18.00 uur kwamen wij aan op de camping: Hu Norcenni Girasole Village. Bij het inchecken kregen wij allemaal een groen bandje om. Deze moesten wij het hele verblijf omhouden, zodat wij gratis gebruik konden maken van alle faciliteiten. Na een teleurstelling te verwerken van het niet kunnen vinden van een parkeerplek, want die is daar zeer moeilijk te vinden, en de grootte van onze chalet, zijn wij moe naar het terrasje op de camping gelopen om daar een pizza te eten. Deze was trouwens erg lekker. Hierna zijn wij naar onze chalet gelopen en pakten wij onze spullen uit en hebben wij ons erbij neergelegd dat wij ons hier vast wel 10 dagen kunnen vermaken.
